Ανακοίνωση του ΑΕΣ για την Πρωτομαγιά

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

29/4/13

Ταξική απεργιακή πρωτομαγιά

Οι σφαίρες των μπράβων στην Μανωλάδα ενάντια στους εργάτες γης σημαίνουν πολλά περισσότερα από το “εκκαθαριστικό” της απλήρωτης εργασίας από ένα μισότρελο ρατσιστή επιχειρηματία. Οι σφαίρες στην Μανωλάδα εναντίον μεταναστών, τα πογκρόμ των μπάτσων του Δένδια, τα καθημερινά χτυπήματα με σουγιάδες και ξυράφια σε γειτονιές μεταναστών από τις φασιστοσυμμορίες, στόχο έχουν την καρδιά της εργατικής τάξης. Ένας ακήρυχτος ταξικός πόλεμος που παίρνει πια και οξείες μορφές όπως στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, έχει ξεσπάσει στις γειτονιές της Αθήνας, στα προάστια  και στην επαρχία. Στα φραουλοχώραφα και στα εργοστάσια, σε στέκια, καταλήψεις, χώρους αντιπληροφόρησης, χώρους έκφρασης και δημιουργίας, χώρους αντίστασης των καταπιεσμένων.

Από τα χρόνια της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου για το οκτάωρο, και νωρίτερα στην Ευρώπη, ο καπιταλισμός στην νεότητά του πλήρωνε με σφαίρες και γκιλοτίνες την εργασία των μισθωτών σκλάβων. Στην απλήρωτη εργασία στηρίχθηκε η πρωταρχική συσσώρευση του κεφαλαίου. Τα βιομηχανικά κέντρα, τα μεγάλα εργοστάσια χτίστηκαν με το αίμα των εργατών που σωρεύονταν σε γκέτα με άθλιες συνθήκες ζωής, με άθλιες συνθήκες εργασίας, βγάζοντας υπεραξία από εξοντωμένους ανθρώπους  που άφηναν την τελευταία τους πνοή πάνω στις μηχανές. Η ίδια αιτία- το κέρδος- έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Πυροβολισμούς και γκιλοτίνες.

Όμως υπάρχει και μια τεράστια διαφορά! Τότε ο καπιταλισμός ήταν στην νεότητά του. Σήμερα βρίσκεται στην επιθανάτια αγωνία του. Μπροστά σε μια παγκόσμια οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση που διαρκώς βαθαίνει, αυξάνει το κοινωνικό αδιέξοδο και πυροδοτεί τον ταξικό πόλεμο.

Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, παιδείας, υγείας, ασφάλισης είναι άρρηκτα δεμένη με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, την αποδιοργάνωση και κατάργηση της σταθερής εργασίας.

Είναι αποτέλεσμα της καταστροφής των παραγωγικών δυνάμεων, της αποδιοργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας σε ένα κράτος της παγκόσμιας καπιταλιστικής αλυσίδας που ήδη σπάει στους πιο αδύναμους κρίκους της. Η κρίση μεταφέρεται με ραγδαίους ρυθμούς από την περιφέρεια του φτωχού νότου στο κέντρο της Ευρώπης, στην ίδια την Γερμανία. Κάθε προσπάθεια για επιστροφή στην ανάπτυξη των οικονομιών της Ευρώπης, οδηγεί σε ένα νέο “ατύχημα” και σε ακόμη βαθύτερη κρίση. Η χρεοκοπία χτύπησε διαδοχικά τράπεζες, οικονομίες χωρών και πάλι τις τράπεζες με τελικό αποδέκτη την κατάρρευση της παραγωγής. Κλείσιμο εργοστασίων, διάλυση του κοινωνικού κράτους, αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού, εκατομμύρια ανέργων, εκατομμύρια φτωχών και βαρβαρότητα είναι το μέλλον μας εντός του καπιταλισμού.

Στην Ελλάδα χάνεται και η τελευταία ελπίδα με την υπογραφή των μνημονίων της υποταγής και της κοινωνικής αθλιότητας. Η ανάπτυξη που υπόσχονται δεν πρόκειται να έρθει με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τις χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο και τις στρατιές των ανέργων στον ιδιωτικό τομέα. Κανένας μπράβος και κανένας Δένδιας δεν μπορεί να γλιτώσει τον χρεοκοπημένο και υπόδουλο ελληνικό καπιταλισμό από τον θάνατο. Κανένας μπράβος των τσιφλικάδων της Μανωλάδας, του Δένδια ή της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί να ξαναβάλει μπροστά τα εργοστάσια, να δώσει δουλειά στους ανέργους, να δώσει νέα πνοή στην παραγωγική διαδικασία. Μόνο απαλλοτριώνοντας τους απαλλοτριωτές, τους  βιομηχάνους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους τσιφλικάδες της Μανωλάδας, θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά στρώματα και βρουν διέξοδο.

Καταργώντας τα μνημόνια και το χρέος.

 Ανατρέποντας την κυβέρνηση της βαρβαρότητας.

Οργανώνοντας την παραγωγή με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και με βάση της κοινωνικές ανάγκες και όχι το ατομικό κέρδος.