Πρώτη δικαστική καταδίκη της εταιρείας του ΜΕΤΡΟ. Ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας η υπεράσπιση της συναδέλφου: Όλοι και όλες στις 18/3 στο τακτικό δικαστήριο για την οριστική απόφαση.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

16/2/15

Δικαστική καταδίκη της εταιρείας 

Το δικαστήριο (ασφαλιστικά μέτρα) δικαίωσε την συνάδελφο Ε.Τ. ανύπαντρη μητέρα που αρνήθηκε να μετακινηθεί στα εκδοτήρια απαλλάσσοντάς την από την αδιαλλαξία μιας εκδικητικής και μισητής πια διοίκησης  από όλους τους εργαζόμενους. Η απόφαση του δικαστηρίου εκθέτει την διοίκηση και προσωπικά τον πρόεδρο Παπαθανάση από πολλές πλευρές. Εκτίθεται όχι μόνο για μια βάναυση, ρατσιστική και αντεργατική απόφαση ενάντια σε μια νέα γυναίκα μητέρα και εργαζόμενη. Ελέγχεται πλέον ολόκληρη η διαδικασία αποφάσεων και διοίκησης, ο κανονισμός λειτουργίας, η νομιμότητα όλων των μετακινήσεων, η πειθαρχική διαδικασία, το πειθαρχικό συμβούλιο,η νομιμότητα της ίδιας της διοίκησης. Αναφερόμαστε στην νομιμότητα από την άποψη του ποινικού δικαίου γιατί προφανώς από την άποψη των  σχέσεων αλληλεγγύης, εμπιστοσύνης, συναδελφικότητας, τις σχέσεις πραγματικής δικαιοσύνης και ανθρωπιάς που δημιουργούν σε κάθε χώρο δουλειάς οι εργαζόμενοι, η διοίκηση της εταιρείας έχει καταδικαστεί προ πολλού.  Η απόφαση του δικαστηρίου δεν καταδικάζει το ρατσισμό και το απεχθές πρόσωπο της διοίκησης και δεν περιμέναμε να το κάνει. Αυτό είναι δική μας υποχρέωση. Καταδικάζει καθεαυτή την απόφαση της μετακίνησης, την παραπομπή της συναδέλφου στο πειθαρχικό συμβούλιο και ακυρώνει την νομιμότητα του κανονισμού εργασίας με βάση τον οποίο παραπέμφθηκε.

Οι εκπρόσωποι της εταιρείας στο δικαστήριο, είχαν το θράσος να επικαλεστούν ως τεκμήριο της αθωότητάς τους,  το οργανόγραμμα της εταιρείας,  το οποίο θέτει την συνάδελφο και όλους τους συναδέλφους που μετακινήθηκαν βίαια στα εκδοτήρια σαν πλεονάζων προσωπικό.  Κατάργησαν σε μία ημέρα 177 θέσεις εργασίας, απέλυσαν 295 εργαζόμενους, δημιούργησαν τεράστια κενά στην λειτουργία και στην συντήρηση, διέλυσαν τον προγραμματισμό της ζωής εκατοντάδων εργαζόμενων. Και την ίδια στιγμή μοίραζαν προαγωγές και θέσεις σε γνωστούς και σε δικούς τους χωρίς καμιά θεσμική διαδικασία, περιφρονώντας τον δικό τους κανονισμό εργασίας τον οποίο όμως δεν ξεχνάνε όταν πρόκειται για πειθαρχικά παραπτώματα ενάντια σε απλούς εργαζόμενους.

Η προσωρινή δικαστική νίκη της συναδέλφου είναι νίκη όλων των εργαζόμενων στο μετρό. Από την άλλη μεριά η παραμονή της στην παλιά θέση δεν θα είναι μόνιμη αν όλοι οι εργαζόμενοι και συνάδελφοί της δεν την στηρίξουν σε αυτή την προσπάθεια.  Η επιμονή της διοίκησης να μετακινηθεί η συνάδελφος δεν αφορά καμιά "αγωνία" να λυθούν τα προβλήματα της λειτουργίας. Προφανώς δεν πρόκειται να λυθούν με την μετακίνηση ενός ανθρώπου. Πρόκειται για εκδικητική συμπεριφορά απέναντι σε ένα εργαζόμενο που αμφισβητεί την αδιαλλαξία και την εξουσία της διοίκησης να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να ανεχθούν οποιονδήποτε αλλοπρόσαλλο σχεδιασμό και εντολή χωρίς αντίρρηση.  Είναι εκπληκτικό ότι στα αλλεπάλληλα υπηρεσιακά σημειώματα της συναδέλφου που εξηγούσε τους λόγους που ήταν αδύνατη η μετακίνησή της απάντησαν με παραπομπή της στο πειθαρχικό. 

Η υπεράσπισή της δεν είναι ζήτημα συνδικαλιστικής διεκδίκησης αλλά ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας για όλους μας. Είναι καθήκον η παρουσία όλων στο τακτικό δικαστήριο (18/3) που θα παρθεί η οριστική απόφαση. Η ακύρωση της "διαταγής" του κ. Παπαθανάση στην πράξη από τους συναδέλφους της, τους μόνους που μπορούν να αποδώσουν πραγματική δικαιοσύνη, θα είναι ένα σκληρό μάθημα για τον ίδιο, μια μεγάλη νίκη για την συνάδελφο και μια απόδειξη του ήθους, της αξιοπρέπειας της κοινωνικής αισθητικής και της κουλτούρας των ανθρώπων της εργασίας.

Διαβάστε προηγούμενη σχετική ανακοίνωση του σχήματος: http://aytonomo.blogspot.gr/2015/02/blog-post.html

"Δεν είναι είναι συνδικαλιστικό και εργασιακό ζήτημα απλά. Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας." ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

εργαζόμενων στο μετρό

3/2/2015

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Ο "αδιάλλακτος" πρόεδρος, κύριος Παπαθανάσης με προσωπική ευθύνη, αποφάσισε να τιμωρήσει συναδέλφισσα  ανύπαντρη μητέρα, γιατί αρνήθηκε να μετακινηθεί στα εκδοτήρια από την σημερινή της θέση. Ο κύριος Παπαθανάσης με προσωπική απόφαση ενέταξε το παράπτωμα στο προβλεπόμενο από τον κανονισμό άρθρο 35 της αδικαιολόγητης απουσίας στην νέα θέση και στην προβλεπόμενη τιμωρία της παύσης από την εργασία χωρίς αποδοχές μέχρι και τρεις μήνες. Η συνάδελφος δεν τιμωρείται γιατί αρνείται να εργαστεί. Είναι αδύνατο να εργαστεί και να ανταπεξέλθει στην συγκεκριμένη  θέση εργασίας όταν οι γονικές της υποχρεώσεις είναι εντελώς ανελαστικές, Επίσης δεν πρόκειται η εταιρεία να λύσει τα προβλήματα έλλειψης προσωπικού, που η ίδια δημιούργησε με τις απολύσεις και μετατάξεις που εφάρμοσε, με την μετακίνηση ενός εργαζόμενου. Είναι επίσης προφανές ότι η τιμωρία της στέρησης αποδοχών δεν απευθύνεται τόσο στην ίδια αλλά κυρίως τιμωρείται το δύο ετών μωρό της.

Τα τελευταία μαύρα χρόνια των μνημονίων, των αντεργατικών νόμων και του μίσους ενάντια στους εργαζόμενους, έγινε κοινοτοπία για τους κρατούντες και συνήθεια για τους εργαζόμενους η διαρκής ενοχοποίησή τους. Πρέπει να αισθανόμαστε ένοχοι για τον μισθό μας, για την κατάντια της πολιτικής, για την δουλειά μας, για τις επιλογές μας, για την ζωή μας την ίδια. Και πρέπει να τιμωρηθούμε με φτώχεια, ανεργία, με κατάθλιψη. Το χρέος της χώρας πλανάται διαρκώς πάνω από τα κεφάλια μας. Θα ζήσουμε σκυφτοί και θα καθορίζει τις ζωές μας μέχρι να τιμωρηθούμε αρκετά. Δεν υπήρξε εξαίρεση για κανένα εργαζόμενο ούτε για τους εργαζόμενους του μετρό εννοείται. Αντίθετα η διοίκηση του μετρό ξεπέρασε τον εαυτό της, τιμωρώντας τους εργαζόμενους με απολύσεις, με μετατάξεις, με μειώσεις μισθών και εσχάτως και για τις προσωπικές τους επιλογές και την προσωπική τους κοινωνική στάση. 

  Το χειρότερο όμως είναι ότι με την επιβολή της ποινής, η διοίκηση της εταιρείας και ο πρόεδρος προσωπικά, αποκαλύπτουν το ρατσιστικό τους μένος, στερώντας το δικαίωμα σε μια γυναίκα να διεκδικεί ισότιμα το δικαίωμα στην ζωή και την εργασία με διαφορετικά από τα δικά τους κοινωνικά πρότυπα. Πίσω από τα άρθρα ενός έτσι κι αλλιώς αντεργατικού κανονισμού, που εμφανίζεται σαν απαραβίαστος νόμος, κρύβεται ο ρατσισμός,  η αθλιότητα,  ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο αυταρχισμός των εκπροσώπων και στελεχών μιας παρακμασμένης κοινωνίας.

Για το σχήμα μας η υπεράσπιση της συναδέλφου όπως και η υπεράσπιση των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του κάθε συναδέλφου δεν είναι είναι συνδικαλιστικό και εργασιακό ζήτημα απλά. Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας. Η εταιρεία αποφάσισε μονομερώς την μετακίνηση της συναδέλφου. Αποφασίζουμε και εμείς σαν εργαζόμενοι  και συνάδελφοι επίσης μονομερώς την ακύρωση της μετακίνησης και την παραμονή της στην παλιά θέση. 

Στην περίπτωση που η συνάδελφος καλεστεί σε διαδικασία πειθαρχικού συμβουλίου, καλούμε όλους τους συναδέλφους  και ιδιαίτερα εκείνους των συνεργείων με τους οποίους συνεργάζεται πάνω από δέκα χρόνια , να παραστούμε  στο πειθαρχικό συμβούλιο και να το ακυρώσουμε.