24/12/13
Ο ΟΑΣΑ και το
υπουργείο μεταφορών αποφάσισαν την πρόσληψη 200 εργαζόμενων που προέρχονται από
προγράμματα κοινωφελούς εργασίας για πέντε μήνες, σε θέσεις ελεγκτών εισιτηρίων
στην ΣΤΑΣΥ. Τι είναι η κοινωφελής εργασία; Είναι η υπερεκμετάλλευση ανθρώπων
από την δεξαμενή του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, που αναγκάζονται μέσα από
πεντάμηνα προγράμματα (voucher
- σύστημα επιταγών κατάρτισης) σε πλήρη πενθήμερη απασχόληση με 400 Ευρώ τον
μήνα, χωρίς συντάξιμα ένσημα! Γιατί έγιναν αυτές οι προσλήψεις; Γιατί οι
διοικήσεις των εταιρειών των συγκοινωνιών είναι ευαίσθητες στην ανεργία και
στην φτώχεια; Μετά από 280 απολύσεις στο μετρό, μετά από εκατοντάδες
υποχρεωτικές μετατάξεις, μετά από δεκάδες μονομερής μετακινήσεις, μετά από τον
σφαγιασμό μισθών και δικαιωμάτων, μετά τις επιστρατεύσεις και τις εισβολές των
ΜΑΤ, θα λέγαμε ότι έχουν αποδείξει παροιμιώδη αναισθησία. Μήπως έγιναν γιατί
όπως ανακοίνωσε το σωματείο της Ένωσης Εργαζομένων των ΗΣΑΠ " η κυβέρνηση
αναγνώρισε έστω ένα μέρος των μεγάλων αναγκών σε προσωπικό που υπάρχει στην
ΣΤΑΣΥ"; Δυστυχώς η βλακεία περισσεύει!
Η πρόσληψη
εργαζόμενων κοινωφελούς εργασίας καταργεί 200 θέσεις μόνιμης
απασχόλησης και στέλνει αυτομάτως 200 μόνιμα εργαζόμενους στις λίστες απολύσεων
του υπουργείου μεταφορών. Το αν αυτοί οι 200 μόνιμοι υπάλληλοι απασχολούταν ή
απασχολούνται σαν ελεγκτές εισιτηρίων, σαν διοικητικό προσωπικό ή σαν τεχνίτες
είναι εντελώς αδιάφορο για τις διοικήσεις και το υπουργείο μεταφορών. Το ζήτημα
είναι να ανοίξει η κερκόπορτα για την εφαρμογή των υποσχέσεων του Μητσοτάκη και
της κυβέρνησης στην τρόικα για 1200 απολύσεις από την ΣΤΑΣΥ εντός του 2014 !!! Άλλωστε, αν μπορούν να
αντικατασταθούν ελεγκτές εισιτηρίων από απασχολήσιμους εργαζόμενους γιατί δεν
θα μπορούσαν να αντικατασταθούν και εκδότες, διακινητές, σταθμάρχες,
διοικητικοί, ακόμη και τεχνικό προσωπικό σε κάποιες θέσεις;
Πριν λίγο
καιρό, διοικητικοί υπάλληλοι μετακινήθηκαν υποχρεωτικά σε θέσεις ελεγκτών και
εκδοτών. Τα σωματεία των συγκοινωνιών ανέδειξαν τότε - χωρίς αγωνιστικές
υπερβολές εννοείται - μόνο την αντιδημοκρατική συμπεριφορά της μονομερούς
μετακίνησης. Όμως άφησαν στο σκοτάδι την πιο σημαντική πλευρά της
υποβάθμισης της ειδικευμένης εργασίας των υπαλλήλων αυτών. Ειδίκευση που
απόκτησαν μέσα από την εκπαίδευση και προπάντων την εμπειρία στην θέση που κατείχαν. Πέρα από το τεράστιο
κενό που δημιουργήθηκε σε υπηρεσίες της εταιρείας, ο στόχος ήταν να αποδεχθούν οι εργαζόμενοι την
κατάργηση κάθε ειδικευμένης και συγκεκριμένης εργασίας υπέρ της ανειδίκευτης
αφηρημένης εργασίας γενικά.
Ένας
υπάλληλος μισθοδοσίας μπορεί να δουλέψει σαν εκδότης ή σαν ελεγκτής ή σαν
κηπουρός ή σαν καθαριστής αρκεί βέβαια να δεχτούμε ότι καμία από τις παραπάνω
ειδικότητες δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση αλλά χρειάζεται απλώς προσπάθεια.
Αρκεί να δεχτούμε ότι οι εργαζόμενοι σε αυτές τις θέσεις όπως και αυτοί που
μετακινήθηκαν δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο. Ότι η εργασία τους δεν έχει καμιά
ιδιαίτερη αξία. Αρκεί να πιστέψουν οι εργαζόμενοι ότι δεν έχουν καμιά
δημιουργική αξία και δύναμη, να καταρρακωθεί το ηθικό τους και να υποταχθούν!
Μετά η εταιρεία θα τους απολύσει για να προσλάβει στην θέση τους κοινωφελείς
εργαζόμενους! Έτσι κι αλλιώς τα συνδικάτα των μεταφορών θα αντιληφθούν και θα
καταγγείλουν μόνο την εκλογική ομηρία των ανέργων που θα προσληφθούν. Όπως
έκανε η Ένωση Εργαζόμενων των ΗΣΑΠ. Ότι οι άνεργοι μπαίνουν σε ομηρία εξαιτίας
της δικής τους πολιτικής και συνδικαλιστικής ανυπαρξίας δεν θα το αντιληφθούν
ποτέ!
Αν όμως
κύριοι διοικητές και υπουργοί, κύριοι διευθυντές της παραγωγής και ειδήμονες
της λειτουργίας, τα πράγματα είναι όντως έτσι. Αν δεν χρειάζεται ο σιδηρόδρομος
και κάθε παραγωγική δραστηριότητα ειδικευμένη εργασία, τότε ποιος είναι ο δικός
σας λόγος ύπαρξης; Γιατί θα πρέπει οι εργαζόμενοι, μόνιμοι ή κοινωφελείς,
απασχολήσιμοι ή άνεργοι, να ανέχονται την παρουσία σας; Να ανέχονται την
καταστροφή της ζωής, την ανεργία και την φτώχεια που τους επιβάλλετε; Γιατί να
μην δημιουργήσουν όλοι μαζί τους όρους μιας αυτοοργανωμένης παραγωγής, χωρίς
εσάς, σε μια αυτοοργανωμένη κοινωνία; Οι εργαζόμενοι των συγκοινωνιών θα πρέπει
να εντάξουν αμέσως τους νέους συναδέλφους από τα προγράμματα κοινωφελούς
εργασίας στα συνδικάτα και τις οργανωμένες συλλογικότητές τους. Πρέπει να
αναλάβουν οι ίδιοι την εκπαίδευση και ενσωμάτωσή τους στην παραγωγική
διαδικασία. Πρέπει να επιβάλλουν ίδιες αποδοχές για ίση εργασία είτε αυτό αφορά
τους μισθούς, το ωράριο ή τα ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους
κάθε κατηγορίας ή ειδικότητας.
