Ανακοίνωση για τις μετακινησεις 144 συνάδελφων σε θέσεις αλλότριας εργασίας

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

12/6/13

Από την προηγούμενη Τρίτη(4/6) μέχρι σήμερα, μόλις σε μια εβδομάδα, 144 εργαζόμενοι μετακινούνται με διάταγμα της διοίκησης σε θέσεις αλλότριας εργασίας, εκπαιδεύονται όπως όπως και αναλαμβάνουν τα νέα καθήκοντα.   Η απολύτως δικαιολογημένη στενοχώρια και  απογοήτευση των συναδέλφων διοικητικών υπαλλήλων που μετακινούνται, φαίνεται να αντισταθμίζεται από τους επίσης δικαιολογημένους πανηγυρισμούς των συναδέλφων στην κίνηση που φαίνεται ότι αποφορτίζονται από την πίεση ωραρίου και καθηκόντων. Και οι μεν και οι δε, εξηγούν τα γεγονότα στην βάση προσωπικών υπολογισμών, επιλογών, δυνατοτήτων, συμφερόντων, σχεδιασμών. Είναι επόμενο  λοιπόν να απογοητεύονται ή να ενθουσιάζονται.  Και κάνουν λάθος.

Οι μετακινήσεις, απολύσεις ή μετατάξεις που έχουμε υποστεί τώρα και στο παρελθόν, δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με την απόδοση εργασιακής δικαιοσύνης, την δικαίωση της προσφοράς του κάθε εργαζόμενου ή αντίθετα με την τιμωρία του για την μη προσφορά. Όπως δεν έχουν να κάνουν με κάποιο υποτιθέμενο εξορθολογισμό ή αναδιοργάνωση υπηρεσιών και λειτουργιών.   Είναι μόνο τα συμπτώματα μιας εταιρείας υπό διάλυση που ακόμη κι αν ήθελε δεν θα μπορούσε ούτε κατά διάνοια να ξεφύγει από τα αποτελέσματα της κοινωνικής κατάρρευσης, της αποδιοργάνωσης της εργασιακής και κοινωνικής ζωής, της αποδιάρθρωσης του κοινωνικού ιστού. Είναι τα συμπτώματα μιας εταιρείας που χρεοκοπεί και διαλύεται μέσα σε μια χρεοκοπημένη και διαλυμένη οικονομία και πολιτική. Με τις μετακινήσεις προσπαθεί να καλύψει το αδιέξοδο στην λειτουργία που δημιούργησαν οι 280 αδικαιολόγητες απολύσεις του 2010 και οι 108 μετατάξεις τον επόμενο χρόνο. Όμως άμεσο αποτέλεσμα των μετακινήσεων είναι η διάλυση άλλων υπηρεσιών και λειτουργιών στον σχεδιασμό και στην οργάνωση της εταιρείας μετατρέποντάς την σταθερά και ταχύτατα από πρότυπο σύγχρονης λειτουργίας και προσφοράς σε εταιρεία στα πρότυπα μιας φάμπρικας, καθυστερημένης  και αναχρονιστικής όπως κάθε φάμπρικα που χρωστά την ύπαρξή της στον αυταρχισμό και ...στην απλήρωτη εργασία.

Μία εβδομάδα  αργότερα τα πάντα δείχνουν να έχουν τελειώσει χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση. Οι τραμπουκισμοί που δέχθηκαν διαμαρτυρόμενοι συνάδελφοι και συνδικαλιστές από τα ΜΑΤ απομονώθηκαν και ξεπεράστηκαν  σαν μεμονωμένο ακραίο γεγονός. Όμως ποτέ τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Οι αποφάσεις της διοίκησης  του μετρό και της ΣΤΑΣΥ δεν θίγουν κατ' ελάχιστο την αξιοπρέπεια των εργαζομένων τους όπως γράφηκε από διάφορους. Οι εργαζόμενοι στο μετρό έχουν αποδείξει τις ικανότητες, την ευθύνη και την ευαισθησία τους όπως και την αγωνιστικότητά τους όταν χρειάστηκε. Δεν εκμεταλλευτήκαμε κανέναν, δεν χρωστάμε σε κανέναν, δεν θα σκύψουμε το κεφάλι σε κανέναν. Αντίθετα οι αποφάσεις τους αποδεικνύουν άλλη μια φορά την  ποιότητα και το ήθος το δικό τους και των πολιτικών τους προϊσταμένων, που κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση εγκληματούν φορτώνοντας στις πλάτες των εργαζόμενων  την δική τους ανικανότητα και ανευθυνότητα ...και τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους.  Αυτοί φταίνε για την διάλυση των συγκοινωνιών και του μετρό. Αυτοί φταίνε για το αδιέξοδο που βρίσκεται η ελληνική κοινωνία. Και θα το πληρώσουν. Το συσσωρευμένο μίσος είναι η καλλίτερη εγγύηση γιαυτό.

Είναι ζήτημα χρόνου να βρουν οι εργαζόμενοι νέους δρόμους οργάνωσης για να απαντήσουν. Γελιούνται οικτρά αυτοί που πιστεύουν ότι μπορούν να κυβερνούν ή να διοικούν με τα ΜΑΤ, με επιστρατεύσεις, με τον αυταρχισμό. Ο αέρας από την πλατεία Ταξίμ, από την πλατεία Ταχρίρ, από την Σουηδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία σίγουρα φέρνει στα ρουθούνια τους την μυρωδιά .της εξέγερσης. Όπως και η μνήμες από την πλατεία Συντάγματος, τις μεγάλες απεργίες των τελευταίων χρόνων, από το Δεκέμβρη του 2008 και  ...από το κίνημα για την Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Http://www.aytonomo.blogspot.com

panalexr2@gmail.com

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Π. ΚΟΣΜΙΔΗ ΙΔΡΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΕΛΜΑ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΣΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΣΤΑ.ΣΥ

11/6/13

Συναδέλφισσες-οι

Ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη εκπροσώπου στη ΣΤΑΣΥ ΑΕ, θέλω να επισημάνω ότι τίποτα δεν μοιάζει με ότι γνωρίζαμε πριν την περίοδο του μνημονίου. Όλα άλλαξαν.

Οι εργαζόμενοι έχουν μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα.

Με παρέμβαση του κράτους καταργήθηκε το εργατικό δίκαιο και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που ήταν σε ισχύ. Απαγόρευσαν το δικαίωμα στην απεργία. Απαγόρευσαν το δικαίωμα στις διαδηλώσεις.

·        Αυτά τα 3 χρόνια, οι πολιτικές του μνημονίου μετέτρεψαν την κοινωνία  σε μια κοινωνία χωρία δικαιώματα, εργαζόμενους και συνταξιούχους με εξευτελιστική αμοιβή και 2.000.000 ανέργους στα αζήτητα…..

Μετέτρεψαν την υποτυπώδη έστω κοινωνική ασφάλιση, σε σύστημα φιλανθρωπίας. Παρέδωσαν ουσιαστικά τα κλειδιά της οικονομίας και της κοινωνίας στους δανειστές. Μετέτρεψαν τη χώρα σε μια αποικία χρέους.

Πέρα όμως από αυτές τις πολιτικές ευθύνες της συγκυβέρνησης, δεν είναι άμοιρη ευθυνών και η συνδικαλιστική ηγεσία (ΓΣΣΕ- ΑΔΕΔΥ), η οποία όχι μόνο δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, αλλά απέδρασε τις δύσκολες στιγμές από το πεδίο του αγώνα.

Σήμερα η λυσσαλέα επίθεση συνεχίζεται. Προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων, όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών, όλων των κοινωνικών αγαθών.

Ετοιμάζουν απολύσεις και διαθεσιμότητες για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Ετοιμάζουν να αναθέσουν τομείς λειτουργίας και υποστήριξης των δημοσίων επιχειρήσεων-αναμεσα σε αυτές και τις Συγκοινωνίες-,σε ιδιώτες εργολάβους.

Και όμως μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, υπάρχουν συνδικαλιστικές ηγεσίες στους αντίστοιχους χώρους των ΔΕΚΟ και εκπρόσωποί τους στα Δ.Σ αυτών των εταιρειών που επιδεικτικά σιωπούν…. 

Να γιατί οι εκλογές αυτές- για την εκλογή εκπροσώπου εργαζομένων – αποκτούν μεγάλο ειδικό βάρος.

Δεν χρειαζόμαστε ένα ακόμη μέλος στο Δ.Σ της ΣΤΑΣΥ που θα κινείται στη σφαίρα της κυβερνητικής επιρροής, που θα αθροίζεται ως ακόμα 1 ψήφος για να ενισχύει τις  κυβερνητικές επιλογές της πλειοψηφίας.

Δεν χρειαζόμαστε επιλογές που  ταυτίζονται με τις κομματικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που μας έφτασαν ως εδώ.

Οι καιροί  και οι συνθήκες απαιτούν διαφορετικές επιλογές, ικανές να εκπροσωπήσουν τους εργαζόμενους όχι μόνο στα δύσκολα που βιώνουν, αλλά και σε αυτά που έρχονται. Η συμμετοχή μου λοιπόν σε αυτές τις εκλογές, δεν ήταν επιλογή της στιγμής. Δεν έχει το χαρακτήρα μιας φωτοβολίδας. Δεν διεκδικεί ρόλους και επιρροές στο πεδίο των ενδοκυβερνητικών ομαδοποιήσεων.

Γνωριζόμαστε με πάρα πολλούς από τα παλιά:

-Υπήρξαμε πρωταγωνιστές στην ίδρυση του ΣΕΛΜΑ

-Πρωταγωνιστήσαμε στην ενοποίηση των μέσων σταθερής τροχιάς

-Χτίσαμε την 1^η Σ.Σ.Ε και το μισθολόγιο της ΑΜΕΛ

-Αντισταθήκαμε στις αντεργατικές μεθοδεύσεις της εργοδοσίας και του ανεξέλεγκτου διευθυντικού δικαιώματος.

Δεν απουσίασα στιγμή από τα εύκολα και τα δύσκολα χρόνια της διαδρομής μας ως εργαζόμενοι

ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΑ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ:

-Το Δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της ΣΤΑΣΥ και των συγκοινωνιών

-Την κατοχύρωση και διεύρυνση των Σ.Σ.Ε

-Την εκπόνηση ενός σύγχρονου οργανογράμματος με  κατοχύρωση των θέσεων εργασίας

-Την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων μας για τη στελέχωση των κενών θέσεων εργασίας.

-Την εκπόνηση ενός Κανονισμού εργασίας με θεσμοθετημένες διαδικασίες για τη βαθμολογική εξέλιξη του προσωπικού.

-Την κατάργηση των εργολαβιών σε πάγιες και τακτικές ανάγκες ( καθαρισμός φύλαξη και όπου αλλού υπάρχουν), με την πρόσληψη τακτικού προσωπικού πλήρους απασχόλησης και με πλήρη δικαιώματα.

-Την αλλαγή του σαθρού νομοθετικού πλαισίου που μετατρέπει τις δημόσιες προμήθειες σε πάρτι κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι

Είμαι βέβαιος ότι για να μπορέσω να ανταποκριθώ σε αυτό το ρόλο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συνεργασία με όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία του χώρου. Οφείλουμε να έχουμε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και συνεννόησης και όχι μια σχέση ανάθεσης ή εν λευκώ εξουσιοδότησης. Η τακτική ενημέρωση των εργαζομένων για τα θέματα που συζητούνται  στο Δ.Σ της ΣΤΑΣΥ αποτελεί για μένα 1^η προτεραιότητα.

 Μια τέτοια σοβαρή σχέση ευθύνης, σε ότι με αφορά , θα κινηθεί με γνώμονα το συμφέρον των εργαζομένων. Δεν πρόκειται να αθροιστώ σε μια πλειοψηφία που θα συγχρονίζεται με τις κυβερνητικές επιλογές και το υπουργείο.

Δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω αυτή τη θέση ως όχημα προσωπικών σχεδιασμών και επιδιώξεων.

 Η προβλεπόμενη αμοιβή για τη συμμετοχή μου στα Δ.Σ θα είναι στη διάθεση των Συνδικάτων. Γιατί πιστεύω ότι η συνδικαλιστική δράση είναι ανιδιοτελής προσφορά, χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

                                                                           

   Με Συναδελφικούς χαιρετισμούς